حروف2

ضمایر (فاعلی، مفعولی، ملکی، انعکاسی و...)

ضمیر کلمه‌ای دستوری یا گرامری است که جانشین یک اسم یا عبارت اسمی می‌شود. ضمیرها انواع مختلفی دارند که مهمترین آنها عبارتند از: ضمایر فاعلی، مفعولی، ملکی، انعکاسی، اشاره‌ای، نامعین، نسبی و سؤالی که از این میان ضمایر فاعلی، مفعولی ملکی و انعکاسی جزو ضمایر شخصی به حساب می‌آیند.

• ضمایر فاعلی

• ضمایر مفعولی

• ضمایر ملکی و صفات ملکی

• ضمایر انعکاسی

• ضمایر دیگر

---

ضمایر فاعلی

جمع	مفرد
we	I	اول شخص
you	you	دوم شخص
they	he, she, it	سوم شخص

1- همه ضمایر شخصی (فاعلی، مفعولی و...) به استثناء it در مورد انسان به کار گرفته می‌شوند. (they هم می‌تواند به انسان و هم به اشیاء اشاره کند.) 2- ضمیر I همیشه بصورت بزرگ نوشته می‌شود، حتی اگر در وسط یک جمله بکار گرفته شود: Am I right?

ضمایر مفعولی

فاعل	→	مفعول
I	→	me
you	→	you
he	→	him
she	→	her
it	→	it
we	→	us
they	→	them

اگر چه این ضمایر را ضمایر مفعولی می‌نامیم، اما آنها به جز در جای مفعول در هر جای دیگری هم می‌توانند قرار بگیرند، مثلاً بعد از فعل یا بعد از یک حرف اضافه:

• Our teacher was angry with us. (معلممان از دست ما عصبانی بود.)

• Give me a ring tomorrow. (فردا به من زنگ بزن.)

• When he comes in, please tell him I phoned.
  (هر وقت آمد، لطفاً به او بگویید که من زنگ زدم.)

• I'm older than you. (من از تو بزرگترم.)

• 'I'm hungry.'  'Me too.' («من گرسنه‌ام.»  «من هم همینطور.»)

هنگامیکه از ضمایر شخصی به همراه and استفاده می‌کنیم، مؤدبانه‌تر این است که ضمایر I و we را بعد از اسامی و ضمایر دیگر بکار ببریم: you and I,  my father and I,  them and us همچنین you را باید قبل از اسامی و ضمایر دیگر به کار برد: you and your wife,  you and her

ضمایر ملکی و صفات ملکی

ضمایر ملکی و صفات ملکی نشان می‌دهند که چه چیزی به چه کسی تعلق دارد.

	(I)	(you)	(he)	(she)	(it)	(we)	(they)
صفات ملکی	my	your	his	her	its	our	their
ضمایر ملکی	mine	yours	his	hers	-	ours	theirs

توجه داشته باشید که صفات ملکی همیشه قبل از یک اسم می‌آیند (به همین دلیل صفت نامیده می‌شوند) ولی ضمیر ملکی جانشین صفت ملکی+اسم می‌شود و می‌تواند به تنهایی به عنوان فاعل، مفعول و ... قرار بگیرد (به همین دلیل ضمیر نامیده می‌شود).

چند مثال:

• This is my book. (این کتاب من است.)
  This book is mine. (این کتاب مال من است.)

• This is her purse. (این کیف اوست.)
  This is hers. (این مال اوست.)

• Are those your pens? No, these are his. (ضمیر ملکی)

ضمایر انعکاسی

کلماتی که به -self و -selves ختم می‌شوند ضمایر انعکاسی نامیده می‌شوند و عبارتند از:

جمع (-selves) ourselves خودمان yourselves خودتان themselves خودشان

مفرد (-self) myself خودم yourself خودت himself خودش (مذکر) herself خودش (مؤنث) itself خودش (اشیاء)

توجه داشته باشید که در ضمایر انعکاسی عمل به فاعل جمله برمی‌گردد و در واقع مفعول همان فاعل است:

• He cut himself. (خودش را زخمی کرد.)

• You should be ashamed of yourself. (باید از خودت خجالت بکشی.)

• Help yourselves. (از خودتان پذیرایی کنید. )

• We blame ourselves.  (ما خودمان را مقصر می‌دانیم.)

استفاده از ضمایر انعکاسی برای تأکید

از ضمایر انعکاسی می‌توان برای تأکید روی یک اسم، ضمیر یا عبارت اسمی استفاده کرد که در این حالت بعد از آنها در جمله قرار می‌گیرند:

• I can do it myself. (من خودم می‌توانم این کار را انجام دهم.)

• We can repair the roof ourselves. (ما می‌توانیم خودمان سقف را تعمیر کنیم.)

• The film itself wasn't very good but I liked the music.
   (خود فیلم خیلی خوب نبود ولی از موسیقی آن خوشم آمد.)

ضمایر دیگر

1- ضمایر اشاره‌ای، شامل: these، that، this و those.

مثال:

• Is this your T-shirt?

2- ضمایر نسبی، شامل: when ،whom ،whose ،who ،that ،which و where.

مثال:

• The school that I went to is in the centre of the city.

3- ضمایر پرسشی، شامل: when، where، why، what، who و whatever.

مثال:

• What time is it?

4- ضمایر دوطرفه، شامل each other و one another:

مثال:

• They love each other.

5- ضمایر نامعین، شامل none، nobody، nothing، someone، somebody، something، anyone، anybody، anything و no one:

مثال:

• Nobody knew what to do
• 
  

• اسمها

  اسم‌ها گسترده‌ترین اقسام کلمات را تشکیل می‌دهند. بطور کلی در زبان انگلیسی می‌توان اسامی را در دو دسته طبقه‌بندی کرد: اسامی قابل شمارش و اسامی غیر قابل شمارش:

  اسامی قابل شمارش آن دسته از اسامی هستند که می‌توانند شمرده شوند. این بدین معنی است که می‌تواند بیش از یکی از آنها وجود داشته باشد.

  اسامی غیر قابل شمارش اسامی هستند که قابل شمردن نیستند (مانند water یا آب). این اسامی تنها بصورت مفرد بکار می‌روند و حالت جمع ندارند.

  چند مثال

  1- اسامی قابل شمارش:

  جمع	مفرد
  the boys	the boy
  some answers	an answer
  those cars	that car

  2- اسامی غیر قابل شمارش:

  paper, wood, coal, silk, wool, cotton	بسیاری از مواد و مصالح
  gold, iron, silver, steel	فلزات
  fish, fruit, sugar, meat, cheese, bread	مواد غذایی
  water, oil, milk, tea, air, steam, oxygen	مایعات و گازها
  money, music, noise, land, hair, ice, snow	چیزهای دیگر

  ویژگیهای اسامی قابل شمارش و غیر قابل شمارش

  اسمهای قابل شمارش:

  1- می‌توانند به دنبال an، a یا one بیایند.

  2- می‌توانند به دنبال these، few، many و those بیایند.

  3- می‌توانند به دنبال یک عدد (مثلاً two ،three و ...) بیایند.

  مثال:

  غیر قابل شمارش	قابل شمارش
  (not: ... a good work.)	I have a good job.
  (not: ... Those foods.)	Those meals were delicious.
  (not: ... two breads.)	I bought two loaves.

  اسمهای غیر قابل شمارش:

  1- نمی‌توانند با حروف تعریف نامعین (a و an) بکار روند، بلکه باید با some مورد استفاده قرار بگیرند.

  2- می‌توانند به دنبال much و little بیایند.

  3- به راحتی می‌توانند به دنبال اصطلاحاتی از قبیل most of the، all of the، all the و half the بیایند.

  مثال:

  قابل شمارش	غیر قابل شمارش
  (not: ... made of trees.)	It's made of wood.
  (not: ... too much vehicle.)	There's too much traffic.
  (not: ... all the table.)	I sold all the furniture.

  1- می‌تـوان بسیـاری از اسمهای غیر قابل شمارش را بـا استفـاده از بعضی کلمات و عبارات، به قابل شمارش تبدیل کرد. از جمله می‌توان به  a piece of ، a bit of ، a little bit of،‌ pieces of و bits of اشاره کرد: I bought a piece of furniture at the market. I want to give you two bits of advice. 2- لغت news مانند یک اسم جمع به نظر می‌رسد، ولی در حقیقت یک اسم مفرد غیر قابل شمارش است: There is no important news in the newspapers.

  جمع

  بیشتر اسمها قابل شمارش هستند و می‌توانند به صورت جمع درآیند. معمولاً برای اینکه یک اسم مفرد به صورت جمع درآید، یک -s به انتهای آن اضافه می‌کنیم:

  cat, cats
  face, faces
  boy, boys

  ولی آن دسته از اسامی که به ch، x، z، s یا sh ختم می‌شوند، -es می‌گیرند:

  bus, buses
  box, boxes
  brush, brushes
  watch, watches

  در ضمن اسمهایی کـه به یک حرف بی‌صدا و y ختم می‌شوند، y را حذف کرده و به جای آن ies می‌گذاریم:

  baby, babies
  country, countries
  fly, flies
  try, tries

  اسامی جمع بی‌قاعده

  1- بعضی از اسمها را با تغییر حروف صدادار آنها، به حالت جمع در می‌آوریم:

  مفرد	→	جمع
  man	→	men	مرد(ها)
  woman	→	women	زن‌(ها)
  mouse	→	mice	موش(ها)
  foot	→	feet	پا(ها)
  tooth	→	teeth	دندان(ها)
  goose	→	geese	غاز(ها)

  2- بسیاری از اسمهایی که به -f یا -fe ختم می‌شوند، هنگام جمع این -f یا -fe به -ves تبدیل می‌شود:

  calf	→	calves	گوساله(ها)
  half	→	halves	نیمه‌(ها)
  knife	→	knives	چاقو(ها)
  leaf	→	leaves	برگ(ها)
  life	→	lives	جان(ها)
  loaf	→	loaves	قرص(های) نان
  shelf	→	shelves	قفسه(ها)
  thief	→	thieves	دزد(ها)
  wife	→	wives	همسر(ها)
  wolf	→	wolves	گرگ(ها)

  3- اسم بعضی از حیوانات در حالت جمع هیچ تغییری نمی‌کند:

  deer    آهو(ها)
  sheep گوسفند(ها)
  fish ماهی(ها)

  و نیز آن دسته از اسامی ملیتها که به -ese یا -ss ختم می‌شوند:

  a Chinese	یک چینی	→	two Chinese	دو چینی
  one Swiss	یک سوییسی	→	some Swiss	چند سوییسی

  همچنیـن آن دسته از اسامی که بـه اعداد و مقیاسها اشـاره می‌کننـد، هنگامیکه بعد از یک عدد و ... واقع می‌شوند:

  two hundred
  three dozen

  4- بسیاری از اسمهایی که ریشه خارجی دارند (مثلاً لاتین، فرانسه یا یونانی)، گاهی حالت جمع خود را حفظ می‌کنند:

  cactus	→	cacti/cactuses
  octopus	→	octopi/octopuses
  syllabus	→	syllabi/syllabuses
  alga	→	algae
  larva	→	larvae
  nebula	→	nebulae
  index	→	indices/indexes
  analysis	→	analyses
  thesis	→	theses
  phenomenon	→	phenomena

  حالت ملکی

  اسمها دارای یک حالت ملکی می‌باشند که در آن به اسمهای مفرد (و نیز اسامی جمعی که به s ختم نمی‌شوند) 's و به اسامی جمع -' (یک آپاستروف) اضافه می‌شود:

• my daughter's room  اتاق دخترم
  my daughters' room  اتاق دخترهایم

• men's clothes  لباسهای مردانه

• your friend's new car  ماشین جدید دوستتان

• the boy's teacher  معلم آن پسر

• the students' hostel  خوابگاه دانشجویان

حالت ملکی را اغلب به صورت دیگری هم می‌توان بیان کرد: (قاعده: X's Y= the Y of X)

my daughters' room = the room of my daughters
the ship's side = the side of the ship

اما بهتر است آنجا که صحبت از انسان، گروههای انسانی (مانند دولتها، کمیته‌ها، هیئتها و...)، کشورها، حیوانات و... به میان می‌آید از همان ساختار X's Y استفاده شود.

صفات

صفات کلماتی هستند که کیفیت و چگونگی افراد، اشیاء، مکانها و ... را بیان می‌کنند. صفت تنها یک حالت دارد؛ یعنی اینکه با اسم مفرد یا جمع، مذکر یا مؤنث بطور یکسان بکار می‌رود:

a young man/woman

young men/women

اما تنها موارد استثناء، صفات this و that می‌باشند که پیش از اسامی جمع به these و those تبدیل می‌شوند:

this book - those books,  that boy - those boys

مکان صفات

صفت‌ها می‌توانند در موقعیت‌ها و جاهای مختلفی در یک جمله ظاهر شوند که در زیر به مهمترین این موقعیت‌ها اشاره می‌شود:

1- قبل از یک اسم:

a good man, an old car, the green carpet

گاهی بیش از یک صفت، اسمی را توصیف می‌کنند:

a good young man,  the beautiful green carpet

2- پس از فعل be:

• You are beautiful.

• She is fat.

• The bus is late.

بجز فعل be، افعال دیگری نیز مانند seem، look، become و stay می‌توانند قبل از صفت قرار بگیرند:

• It looks interesting. (جالب به نظر می‌رسد.)

• It is becoming sunny. (هوا دارد آفتابی می‌شود.)

3- پس از the، که در این صورت کلمه اصلی یک عبارت اسمی محسوب می‌شود:

the young جوانان

the old پیران

the dead مردگان

the English انگلیسی‌ها

(برای کسب اطلاعات بیشتر به موارد کاربرد حرف تعریف معین (the) مراجعه کنید.)

4-بعد از برخی افعال، یک صفت می‌تواند به دنبال مفعول بیاید:

صفت	مفعول	فعل	فاعل
secret.	her past	kept	She
mad.	me	is driving	The noise
lucky.	myself	consider	I
angry.	him	made	Her behaviour

ترتیب صفات

می‌دانیم که صفت‌ها معمولاً قبل از اسم می‌آیند، اما اگر بیش از یک صفت اسمی را توصیف کنند، در اینصورت صفتها معمولاً به ترتیب خاصی قرار می‌گیرند. هر چند ترتیب قرار گیری صفت‌ها پیش از یک اسم همیشه ثابت نیست، اما جدول زیر به شما کمک می‌کند تا نحوه‌ی جاگیری کلی آنها را یاد بگیرید:

	6 جنس	5 ملیت	4 رنگ	3 سن	2 اندازه	1 بیان عقیده یا احساس
flower			yellow			beautiful	a
nurse		Indian		young		handsome	that
tables	wooden				big		those
cat		Persian	white	old			an

یدها

از قیدها برای اضافه کـردن اطلاعاتی بـه یک عبارت استفاده می‌شود. همچنین قیدها می‌توانند به یک کلمه دیگر از جمله به یک صفت یـا قید دیگر نیز اطلاعاتی اضـافه کننـد کـه در ایـن صورت معرف (modifier) نامیده می‌شوند.

انواع قید

قیود اقسام مختلفی دارند که در اینجا به پنج نوع متداول آنها اشاره می‌شود:

1- قید حالت:

well, how, quickly, slowly, hard, fast, angrily, ...

• The children are playing happily.
  (بچه‌ها دارند با خوشحالی بازی می‌کنند)

• Snails crawl very slowly.
  (حلزونها خیلی به آرامی می‌خزند)

2- قید مکان:

up, down, there, here, above, below, near, ...

• How long have you been waiting here?
  (شما چه مدتی اینجا منتظر بوده‌اید؟)

3- قید زمان:

today, yet, still, recently, soon, now, then, ...

• You can stay with us until then.
  (تا آن موقع می‌توانید با ما بمانید)

4- قید مقدار:

very, too, so, quite, much, rather, ...

• They are not really my parents.
  (آنها واقعاً والدین من نیستند)

5- قید تکرار:

twice, sometimes, often, always, never, ...

• Sometimes I write to him.     
  (گاهی به او نامه می‌نویسم)

جای قیدها

سه جا یا مکان اصلی برای قیدها وجود دارد:

1- در ابتدای عبارت (قبل از فاعل) (ابتدایی)
 

قید	فاعل	عبارت فعلی	+ ...
Sometimes	she	arrives	late.

2- در میانه جمله (میانی):

الف) بعد از اولین فعل معین:
 

فاعل	اولین فعل معین	قید	بقیه عبارت فعلی	+ ...
She	has	always	arrived	late.

ب) پس از فعل be:
 

فاعل	BE	قید	+ ...
She	is	always	late.

ج) اگر فعل معینی وجود ندارد، قبل از فعل مسندی (قابل صرف):
 

فاعل	قید	فعل مسندی	+ ...
She	sometimes	arrives	late.

3- در انتهای عبارت (پایانی):
 

فاعل	عبارت فعلی	+...	قید
She	arrives	late	sometimes.

در جدول زیر متداولترین مکان قیدها در جملات نشان داده شده است:
 

نوع قید	مکان قید	مثال
حالت	پایانی	He never drives fast.
مکان	پایانی	We can stay there.
زمان	پایانی	I'll see you tomorrow.
مقدار	میانی	This book is rather boring.
تکرار	میانی	I have never seen him before.

گاهی اوقات ممکن است بیش از یک نوع قید در انتهای جمله ظاهر شود. در این صورت معمولاً ترتیب قرارگیری آنها در جمله بدین صورت خواهد بود: 1- قید حالت 2- قید مکان 3- قید زمان مثال: You are driving too fast today. (به ترتیب قیود حالت و زمان) Sit quietly here. (به ترتیب قیود حالت و مکان)

ساختار قید

از لحاظ فرم و ساختار می‌توان قیدها را به سه دسته طبقه بندی کرد:

1- قیدهایی که با اضافه کردن ly به یک صفت ساخته می‌شوند، مانند:

slow → slowly
brave → bravely
quick → quickly

2- قیدهایی که همان ساختار صفات را دارا هستند، یعنی هم می‌توانند به صورت قید به کار روند و هم به صورت صفت. برخی از مهمترین آنها عبارتند از:

just, well, right, far, forward, early, hard, straight, pretty, little, fast, late, left, backward, deep, direct, near, wrong

3- قیودی که اصلاً ارتباطی با صفات ندارند. مانند:

so, now, very, there, here, too, as, quite

چند نکته املایی

گفتیم که بسیاری از قیدها با اضافه شدن ly به یک صفت ساخته می‌شوند. اما همیشه به این سادگی نیست:

1- y در انتهای کلمه به i تبدیل می‌شود:

gay → gaily

2- e در انتهای کلمه همچنان باقی می‌ماند:

strange → strangely

ولی چند استثنا وجود دارد:

true → truly
due → duly
whole → wholly

3- در صفاتی که به able یا ible ختم می‌شوند، e در انتهای کلمه حذف می‌شود و y جای آن را می‌گیرد:

probable → probably
possible → possibly

4- صفاتی که به یک حرف با صدا و یک L ختم می‌شوند، طبق روش معمول ly می‌گیرند:

actual → actually
general → generally